قصه و نقش آن در آموزش مهارت های زندگی / دکتر رضا موزونی

به بهانه ی روز ادبیات کودک ونوجوان

 

قصه ها قدمتی به درای تاریخ بشر دارند و درتمام کشورها وجوامع از اهمیت خاصی برخوردارند. ادبیات کودک تنها منحصر به کتاب نیست ، افسانه ها ، قصه ها ، ترانه ها، تئاترعروسکی ، انیمیشن ، بازیها همه وهمه در شمار ادبیات کودک ونوجوان اند و در این میان قصه ها به لحاظ کارکردهای تربیتی نقش جدی تری دارند.

مادران اگر هرشب یک قصه حتی تکراری برای بچه های خود بگویند بزرگترین کمک فرهنگی واجتماعی در حق کودکان خود داشته اند.

از طریق یک قصه می توان کودکان را با مهارتهای اجتماعی بصورت غیر مستقیم آشنا کرد . یک مادر ؛یک مربی و یک معلم موفق می تواند از طریق یک قصه کودک را با محدویت ها و آسیب های احتمالی ویژه سنین کودکی از جمله محدودیت های جنسی آشنا کنند.

در کتابهای کودک وکتابهای درسی به آسیبهای اجتماعی در این نوع پرداخته نشده است و واقعا هم پرداختن به مسائل جنسیتی برای کودکان بسیار سخت است و ظرافت ها وحساسیت خاص و ویژه ی خود را دارد.اما واقعیت دنیای نامهربان و غیر قابل پیش بینی امروز جور دیگری ست .فضای بی در وپیکر مجازی ، اینترنت ، ماهواره متاسفانه امکان دسترسی کودکان ونوجوانان و ورود آن ها به فضاهای نامتعارف را آسان کرده است و وظیفه متولیان فرهنگی و نهادهای مرتبط را بیش از پیش سنگین کرده است. این جاست که نقش آموزشهای غیر مستقیم دراین حوزه موثر است و قصه گویی می تواند یکی از این واسطه ها باشد.